Zijnsbewustzijn gaat om het bewustzijn waarbij je de focus legt op (het werkwoord) zijn. Bij zijnsbewustzijn ligt de focus op wat je bent, diep van binnen, met alles er op en er aan, je goede punten én je zwakke punten.
Ben je niet al goed genoeg dan?
Heel veel op de aarde is gericht op het (werkwoord) doen, op het behalen van een prestatie. Waardoor het lijkt alsof jouw ZIJN niet goed genoeg is.
Nog een diploma dan?
Jarenlang ben ik bezig geweest met het nastreven van diploma’s en certificaten, met het bouwen aan een carrière. Omdat ik dacht dat ik dáár voldoening uit zou halen. Dat ik me dan beter zou voelen, sterker, meer waardevol, gelukkiger.
Diepe voldoening?
Bij elk nieuw diploma of een nieuw certificaat was ik weliswaar trots dat ik het voor elkaar had, maar een diepe voldoening van binnen, in mijn kern, dat bleef uit. Daar baalde ik van, maar hoe het anders kon, dat wist ik toen nog niet! Daarom ging ik een tijd door op dezelfde weg.
Gericht op doen, dat put je uit!
Lange tijd was ik gericht op “doen”, op het behalen van een prestatie, op het afvinken van een to do list, steeds meer van hetzelfde. Alleen bleef de echte voldoening uit, terwijl het behalen van een prestatie (in welke vorm dan ook), me steeds meer energie kostte.
Wanneer doe ik het goed?
Dat heeft me op een gegeven moment tot inzicht gebracht: ook als ik geen “prestatie” behaal, doe ik het goed. Daar hoef ik geen prestatie voor te behalen, geen to do list voor af te hebben, geen klopje op mijn schouder van een ander voor te krijgen. Ik ben al goed genoeg, precies zoals ik ben.
Alleen wie ben ik?
Tja, wie ben ik? Dat is een goede vraag! Toen ik eenmaal tot de conclusie was gekomen dat ik goed genoeg ben, zoals ik ben, toen was ik er nog niet. Ik ontdekte namelijk tegelijkertijd ook dat ik mezelf allemaal beperkende overtuigingen, conditioneringen en rollen had eigen gemaakt. Het waren overtuigingen, conditioneringen en rollen die me prima dienden op mijn pad naar steeds meer presteren, maar toen ik me richtte op mijn ZIJN, knelden en beperkten zij mij ineens enorm. Het voelde echt niet prettig en daar wilde ik vanaf.
Mouwen opstropen en aan de slag!
Toen werd het tijd voor actie: om tot mijn kern te komen, ben ik veel gaan afpellen: overtuigingen, conditioneringen, en rollen. En ja, dat was me een partij ongemakkelijk, maar met elke stap kwam ik een stap dichter bij mijn kern. Elke stap maakte het duidelijker en lichter voor me. Het werd ook steeds makkelijker voor mij om bepaalde kanten van mezelf te accepteren. Kanten waarbij anderen zich ongemakkelijk voelden, zoals mijn helderziendheid en spirituele kant.
Tot ik op een punt kwam, dat ik dacht: ja, maar hoor eens: dit is wie ik BEN, en verstoppen van die kant doet mij pijn en geeft me verdriet en dat gun ik mezelf niet langer.
Werken vanuit mijn zijn
In mijn werk maak ik nu juist gebruik van mijn kern, van mijn zijn. Ik werk intuïtief, lees energie, en ik heb die hele sterke connectie met de ongeziene wereld. Vanuit mijn ZIJN nodig ik je uit om ook te ZIJN wie jij bent met alles er op en er aan, ik bied je graag mijn ervaring. De ervaring van iemand die je begrijpt, iemand die een stukje vooruit loopt op het pad van zijnsbewustzijn.
Ik ben stralend mezelf en ik nodig jou uit om ook stralend jezelf te zijn.